Mechanizmem, który umożliwiałby podróże między wymiarami byłaby piękna, stara pozytywka, którą znalazłam w kartonie na strychu. Z wyglądu przypomina klatkę dla kanarka, z ptaszkiem w środku chyba kolibrem, który po nakręceniu kręci się w kółko, a z długiego dziubka wydobywa się przepiękny śpiew. Klatka otwiera się automatycznie w tymże momencie. Cały mechanizm znajduje się w dolnej części, podróż zaczyna się w momencie nakręcenia. Stare przedmioty mają duszę. Ja czyniąc je narzędziem, które umożliwiałoby teleportację daję mu drugie życie. Uważam, że na to zasługuje :D:D

Mechanizmem, który umożliwiałby podróże między wymiarami byłaby piękna, stara pozytywka, którą znalazłam w kartonie na strychu. Z wyglądu przypomina klatkę dla kanarka, z ptaszkiem w środku chyba kolibrem, który po nakręceniu kręci się w kółko, a z długiego dziubka wydobywa się przepiękny śpiew. Klatka otwiera się automatycznie w tymże momencie. Cały mechanizm znajduje się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Click&you are wher you want
Byłby to zegarek, któremu wystarczy odpowiednio ustawić wskazówki, tak aby przeniósł nas w inny wymiar, który wybierzemy!

Click&you are wher you want
Byłby to zegarek, któremu wystarczy odpowiednio ustawić wskazówki, tak aby przeniósł nas w inny wymiar, który wybierzemy!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Byłby to album ze zdjęciami. Osoba chcąca przenieść się do innego wymiaru musiałaby jedynie przycisnąć mocno dłoń do zdjęcia. Plusem takiego albumu było by to iż nawet nie znając danego wymiaru można by było poznać jego wycinek dzięki fotografii, która by była jego reprezentantem. Poza tym zdjęcia nie byłyby zwykłe, byłby projekcją kilku zdjęć (swoistym slajdem), który odsłaniał by więcej informacji. Wymiary dostępne dzięki albumowi nie byłyby tylko miejscami równoległymi. Istniały by limitowane albumy, które by przenosiły do wymiarów stworzonych dzięki wyobraźni wielkich pisarzy czy też miejsc wyśnionych. Ponadto każdy człowiek miałby własny album, który przenosiłby go w inny wymiar czasowy. Dzięki niemu mógłby przenieść się do czasów minionych ze swojego życia. Byłoby to jednak krótkotrwałe i byłby w nich tylko widzem nie mogącym wpłynąć na kolejność czasową.

Byłby to album ze zdjęciami. Osoba chcąca przenieść się do innego wymiaru musiałaby jedynie przycisnąć mocno dłoń do zdjęcia. Plusem takiego albumu było by to iż nawet nie znając danego wymiaru można by było poznać jego wycinek dzięki fotografii, która by była jego reprezentantem. Poza tym zdjęcia nie byłyby zwykłe, byłby projekcją kilku zdjęć (swoistym slajdem), który...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najlepiej mieć taki "przycisk" na własnym ciele, przedmioty łatwo zgubić albo zniszczyć. Sztuczny pieprzyk w niewidocznym dla innym miejscu, na brzuchu, za uchem itp., jest świetnym rozwiązaniem. Masz ochotę przenieść się do innego wymiaru i pocierasz mimochodem znamię. Dla nikogo postronnego twoje zachowanie nie będzie dziwne. Taki pieprzyk będzie połączony z mózgiem za pomocą podskórnych kanalików. Po dotknięciu fale są przenoszone do mózgu i następuje reakcja czyli przeniesienie danej jednostki do wybranego świata równoległego.

Najlepiej mieć taki "przycisk" na własnym ciele, przedmioty łatwo zgubić albo zniszczyć. Sztuczny pieprzyk w niewidocznym dla innym miejscu, na brzuchu, za uchem itp., jest świetnym rozwiązaniem. Masz ochotę przenieść się do innego wymiaru i pocierasz mimochodem znamię. Dla nikogo postronnego twoje zachowanie nie będzie dziwne. Taki pieprzyk będzie połączony z mózgiem za...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przy torach, na górce na która wejście sprawia wiele trudności, leży sporych rozmiarów głaz. Jedna z jego ścian jest zupełnie płaska. Nienaturalnie. Nikt nie wiem czym jestowy głaz. Tylko ja. Podchodzę do niego pokonując wszelkie trudności zeslane po drodze i przez chwilę mi się przyglądam. Zawsze to robie. Najpierw patrze, obchodzę go dookoła, uśmiechem go witam. Za każdym razem zachwyca mnie jego pospolitosc. Niby zwykły głaz, niby kamień, struktura tak dobrze każdemu znana a jednak... Jego tajemnica ukryta za tajemniczymi drzwiami jedynej jego płaskiej kamiennej sciany sprawia ze drze. Dotykam nieśmiało. Oddycham gorliwie. Drzwi oblewa światło niesłychanie jasne i już nie wiem czy to on ma moc czy moc mam ja. Otwarta kamienna przestrzeń zaprasza mnie do środka. Zamykam oczy a nogi same mnie ponoszą. Już nic mnie nie straszy. Czuję się wolna. I pozwalam zaprowadzić się tam gdzie świat pokaże mi zupełnie inny wymiar.

Przy torach, na górce na która wejście sprawia wiele trudności, leży sporych rozmiarów głaz. Jedna z jego ścian jest zupełnie płaska. Nienaturalnie. Nikt nie wiem czym jestowy głaz. Tylko ja. Podchodzę do niego pokonując wszelkie trudności zeslane po drodze i przez chwilę mi się przyglądam. Zawsze to robie. Najpierw patrze, obchodzę go dookoła, uśmiechem go witam. Za każdym...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wyobrażam sobie urządzenie umożliwiające podróże międy wymiarami jako najzwyklejszy na świecie odkurzacz. I choć jest to trochę zabawne to jednak rozkład przycisków pasuje mi do tej maszyny. Przyciskiem "włącz" odkurzacz wyrzucałby za pomocą swojej rury dany wymiar wybrany wcześniej przez długość wyciąganego kabla, a po ponownym kliknięciu wymiar mógłby być wciągany z powrotem. Od czasu do czasu pasowałoby również wymienić szczotki aby nie mieć zakurzonego i brudnego przejścia oraz bezpiecznie się dostać do innego wymiaru. :)

Wyobrażam sobie urządzenie umożliwiające podróże międy wymiarami jako najzwyklejszy na świecie odkurzacz. I choć jest to trochę zabawne to jednak rozkład przycisków pasuje mi do tej maszyny. Przyciskiem "włącz" odkurzacz wyrzucałby za pomocą swojej rury dany wymiar wybrany wcześniej przez długość wyciąganego kabla, a po ponownym kliknięciu wymiar mógłby być wciągany z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W bezpiecznej ciemności ślepego zaułku, ze wszystkich stron otoczona wysokimi kamienicami, pozwoliłam sobie na głęboki oddech. Wyglądało na to, że udało mi się przechytrzyć mój ogon.

Na wszelki wypadek rozejrzałam się dookoła. Kilka śmietników, zbłąkany kot… ani śladu pościgu. Teraz, albo nigdy. Drżącymi rękami sięgnęłam do wewnętrznej kieszeni kurtki po pakunek, który dzisiaj rano znalazł się przed moimi drzwiami i przewrócił moje życie do góry nogami.
Brązowy papier przewiązany sznurkiem, z moim imieniem nabazgranym niechlujnym pismem Profesora.

Przerażenie walczyło we mnie z ciekawością. Po odwinięciu papieru, w mojej ręce został tylko okrągły, metalowy przedmiot wielkości puderniczki; na jego gładkiej powierzchni ktoś kunsztownie wygrawerował nakładające się na siebie okręgi.
Westchnęłam ze zdziwienia i nagle zachciało mi się śmiać. Cały Profesor. Genialny w swojej prostocie. Oto najpotężniejszy przedmiot na Ziemi, brama i klucz do innych wszechświatów o który ludzie gotowi byli mordować… Zamknięty w małym, kieszonkowym lusterku.
Powoli uchyliłam pokrywkę; przez chwilę w gładkiej tafli widziałam tylko własną, spoconą z wysiłku twarz, ale po chwili obraz pokryła gęsta mgła, za którą zamigotały niewyraźne sylwetki wysokich budynków.

Wskazówki Profesora były jasne. „ Po prostu popatrz w odbicie i rusz przed siebie”.
Wzięłam głęboki oddech, zebrałam całą swoją odwagę i-
Kiedy banda wynajęta przez konkurencyjnego naukowca wpadła do zaułku, byłam już bardzo, bardzo daleko.

W bezpiecznej ciemności ślepego zaułku, ze wszystkich stron otoczona wysokimi kamienicami, pozwoliłam sobie na głęboki oddech. Wyglądało na to, że udało mi się przechytrzyć mój ogon.

Na wszelki wypadek rozejrzałam się dookoła. Kilka śmietników, zbłąkany kot… ani śladu pościgu. Teraz, albo nigdy. Drżącymi rękami sięgnęłam do wewnętrznej kieszeni kurtki po pakunek, który...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszczepiany implant podskórny! Jedynie właściciel wiedziałby, gdzie się on znajduje, a do uruchomienia go potrzebne byłyby trzy konfiguracje (tak by wyeliminować samo-włączenie się losowe). Najlepiej taki implant ukryć pod tatuażem- a jego włącznik pod danym elementem tego tatuażu.

Wszczepiany implant podskórny! Jedynie właściciel wiedziałby, gdzie się on znajduje, a do uruchomienia go potrzebne byłyby trzy konfiguracje (tak by wyeliminować samo-włączenie się losowe). Najlepiej taki implant ukryć pod tatuażem- a jego włącznik pod danym elementem tego tatuażu.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Stworzyłabym biżuterię - wisiorek - małe astrolabium pierścieniowe z klepsydrą w środku. Za jego pomocą możnaby nie tylko przenosić się do innego wymiaru. Urządzenie umożliwiałoby pomiar położenia ciał niebieskich, a co za tym idzie - podróż w czasie. Małe, estetyczne i poręczne.

Stworzyłabym biżuterię - wisiorek - małe astrolabium pierścieniowe z klepsydrą w środku. Za jego pomocą możnaby nie tylko przenosić się do innego wymiaru. Urządzenie umożliwiałoby pomiar położenia ciał niebieskich, a co za tym idzie - podróż w czasie. Małe, estetyczne i poręczne.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post